Lise birin ilk günü. Birinci ders edebiyat. Edebiyat öğretmenimiz Cahit Topkara lise hayatımızı şiirle başlattı. Bütün öğretmenler bize test ve çalışma kitapları aldırırken Cahit Hocamızın bütün sınıfa aldırdığı kitap İsmet Özel'in Erbain kitabıydı. Şiir denen şeyi öyle bir anlatışı vardı ki... Meğer biz o güne kadar ne şiiri anlamıştık ne edebiyatı ne de baktığımız şeyleri görmeyi.
Sonra bir gün içimden geldi, ben de bir şey yazdım. On dört yaşındaydım. Yaşıtlarım ve ben küskündük dünyaya, her fırsatta tekrarlayıp durduğumuz gibi, susmalarımız ve ağız bozmalarımızla. Çok şey bildiğimiz sanıyorduk ama içten içe hiçbir şey bilmediğimizi de biliyorduk. Yine de, İsmet Özel'in de dediği gibi "Susmak, elbettte ki zehirlidir. / Ve rahatlık getirir yazıklanmak da"
Haliyle, iyi olsun kötü olsun, yazdığımın anlamı olsun olmasın fark etmezdi artık, kendimi bir şekilde ifade etmem gerekiyordu. Velhasılıkelam, bu mereti bir daha da bırakamadım.
KIRMIZI KRALİÇENİN KOCA KAFASI TAVŞAN DELİĞİNE SIĞMAZ
NECLA HANIM'IN SAHİPSİZ KAFATASI
"KAYBOLAN ŞEYLER NEREYE GİDER?"
"KIŞ GELDİ KAR YAĞDI" 1953-2020
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder