(12 Aralık 2020)
Eğer bir roman kahramanı olsaydım
Karar vermek lazım gelirdi
Ayçiçeklerini mi papatyaları mı
yeğleyeceğime?
Güneşe eğilmek bir ayçiçeği gibi
Sarı yapraklarını taç yapıp
Mutlu etmek insanları
Mutlu yaşayıp,
Mutlu ölmek…
Güneşi içinde saklamak bir papatya
gibi,
Aşkı öğrenmek
Aşk için
Beyaz yapraklarını feda etmek
Üç tane harf uğruna
Acı çekmek tavan aralarında
Ama ancak satır aralarından
anlaşılabilmek…
Gülleriyse yeğleyemeyiz asla
Bir şiir kahramanı olmadıkça
Sayfaların arasında kurutulmak…
Kim gerçekten hak eder bunu?
Organ bağışı yapmak gibi bir şey bu,
Bir romana konu olmak…
Kahramanı öldürmek için büyütür bazı
romanlar,
Bazıları öldürüp yasını tutar anca;
Bazıları sırf ölmek için eklenir
sayfalara,
Çocukları neden öldürmeli
Eskimiş hayatlarla dolu sayfalarda?
Çocukları neden öldürmeli?
Ne farkları var onun köylülerinden?
Bilmesek de olurdu değil mi?
Katılmasalar yazarların o rutubetli
hayatlarına...
Hiç var olmamış olsalar…
Çocukları niçin öldürmeli?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder