TRELAWNEY’İN KEHANETİ

(4 Aralık 2019 Çarşamba)

Tıkırtılar duyuyorum, yaklaşan, yakan

İnsan çığlıklarını ritme sokan,

Beste yapan tıkırtılar…

 

Bir değirmen çarkı dönüyor Haliç’te

Suları az geliyor

Ama ne gören var ne duyan…

Çarklar dönüyor, yüzyılın çarkları dönüyor

Ve bir el görüyorum dişlilerin arasında

Bir el… Bir kadın eli…

 

Homurtular duyuyorum, yavaş yavaş artan

Bir kasırga gibi büyüyor

Ama ne gören var ne duyan…

 

Uykularımıza siyah bir pelerin örtülüyor

Siyah eldivenli, ince uzun parmaklı bir el tarafından

En dürüst siyasetçilerin kafasında

Yarısı karton bir miğfer

Geçmiş Noellerin hayaletine

Zorla siyah bir takke giydiriliyor

Ve ben

Ve biz

Kasırganın gözündeyiz

Homurtular duyuyorum

Çarklar dönüyor, yüzyılın çarkları dönüyor

Her bakan bir vida sıkıyor,

Bazen tersine döndürse de matkabı…

Her insan bir çivi çakıyor

Elinde çekici…

Ve siyah eldivenli el

Oyunu başlatıyor…

 

Cansız, boyalı kuklalar oynuyor boyuna

Moda her saat değişiyor

Ve kuklalar tekrar boyanıyor…

 

Kabul etsek de etmesek de

Bayan Brill’in sahnesinde birer oyuncuyuz biz

Ve ben,

Oyuncu sesler duyuyorum

Tenor sesler, bazen soprano

Ve siyahlara bürünmüş bir adam

Siyah beyaz bir ekrandan bizi izliyor

Farkındayım, ne gören var ne duyan…

Ama korkarım ki

Kanal pek yakında değişecek