*Bazen zor gelir büyümek ve sanırsın ki dünyanın en kahpe en melun şeyidir kendisi. Ve ağzına geleni söylersin.
Çevrende
artıyorsa papatya cesetleri
Kendi acına
kurban edebiliyorsan başkalarını
Ayağının
altında çıtırdayan salyangozlar azalmışsa
Sessizliğe
âşık olabiliyorsan isteyerek
Atlama ipin
spor salonunu süslüyorsa
Soneler
yazıyorsa kıvrılmış dudakların dişlerinle birlikte
Aynada
görebiliyorsan yüzünü
Boyayacak
kadar yakından
Leyleklerin
gagasına kan bulaşıyorsa
Aynı filmi
tekrar tekrar çevirmiyorsan artık
Büyümüşsündür,
Büyüyorsundur...
Duyamıyorsan
çamların fısıltısını,
Kozalakları
baykuş sanmıyorsan artık,
Koşmak
yakışmıyorsa genç kızlığına,
Sözlerinin
korsesi sıkılıyorsa iyice,
Günden güne.
Zorluyorsan
kendini sıradanlığa,
En önemlisi,
Geçmişte
aramaya başladıysan bugününü,
Süpürgeler
kablolara takılmış, uçamıyorsa,
Güve yemişse
İran halılarını,
Yeşil
perdeler artıyorsa hayatında
Büyümüşsündür,
Büyüyorsundur...
Kafan
arındıysa masallardan
Azaldıysa
kanatlılar yaşamında
Lambalar
daha az işlevsel,
Dumanlar
gizemden ıraksa
Ciddi
konuşmalar yapabiliyorsan
Ağzından
tükürükler saça saça
Bir bayrak
seçtiysen arka plana
Ama gerçekte
hiç mi hiç umursamadan
Kahvaltını
edebiliyorsan
Maç
izleyebiliyorsan heyecanla dolarak
Romanlardan
kaldırıp kafanı
Gazeteye
gömebiliyorsan
Şarkıların
ritmini yavaşlatıyorsan bile bile
Büyümüşsündür,
Büyüyorsundur...
Terlememek
için ağırdan alıyorsan her şeyi,
Spor
ayakkabıların beyaz, bembeyazsa
Su
birikintilerinde taş çıkarıyorsan balerinlere
Kar, sıcak
çikolata demekse
Ve romanlar
bile kaybetmişse masumluğunu
Aşkın yasak
anlamlarını anlıyorsan,
Sırrın neden
sır olduğunu kavrıyorsan,
Büyümüşsündür,
Büyüyorsundur…
Büyümek
istemiyorum oysa
İstiyorum ki
hala,
Bulutlar diyabetime
neden olsun
Güneşin
tozlu saç bağına
Hayretle
bakayım yine
Ömür boyu,
ip atladığım her an,
Sadece
ayaklarıma baksınlar
Yine
korkayım tebeşirin çizdiği çizgilere basmaktan
Hayali
arkadaşlarım ellerimden tutsun
Merak sevap
olsun yeniden
Hadi varsın
“Anlamazsın
sen” desinler yine
Artık
razıyım anlamamaya bile,
Daha
öğrenmedim uçurtma uçurmayı, bisiklete binmeyi,
Ağaçlara
tünemeyi, yüzmeyi, lastik oyunlarını…
Varsın
satrancın ırkçı taşları karşı koymasın yerçekimine
Havaya bakıp
güldüğümde,
Kendi
kendime konuştuğumda
Kaş göz
işareti yaptığımda,
Ürkütmesinler
beni, deli demesinler bana
Gerçi en
büyük arzum, deli olmak şu hayatta
En
“zır”ından hem de…
En
alasından, hasından…
Ama yeter
ki,
Çocuk
kalayım,
Büyümeye
zorlamasın kimse beni,
Başarısız
olursunuz eminim
En çok da
bunu isterim,
Havuç
değilim ki ben! Rendeyi ne edeyim?
Yalvarırım
size
Çocuk
kalayım…
Ormanlar var
sanayım dünyada
Ağaçlar
kovukları oluncaya kadar yaşar
Kovuklar
sincapların evidir sanayım…
Kendimi
kandırmama yardım edin!
Son güne
kadar…
Çocuk
kalayım…
15 Şubat
2021
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder