Gözlerimdeki buğulardan açmak istesem lafı
Yoğuşuyorlar
Lapa lapa kardan
söz açsam
Eriyorlar
Noktalar bile
ufalanıyor elimde
Seni anlatsam
yaşlanıyorsun,
Başka her şey
küçülüyor…
Küçüldükçe
büyüyor agularım
Korkularım
büyüdükçe,
cesaretim de
artıyor.
Ve doldurdukça
dizeleri
Bildiğim tek
sözcük
“Agu”
Gittiğim tek yer
“Atta…”
Düşünceler
İstanbul’da kar sanki...
Aşk içinse,
İzmir gebe
karlara.
Düşündüğümden
emin olsam seni,
Küresel ısınma
duracak belki ama
Düşünüyorum gibi
gibi
Düşündükçe de
Bir açlık hissi
kavuruyor ciğerlerimi
Dünyada
öğrendiğim tek şey,
Agu bütün
kapıları açar sana
Ama pencereleri
kapatır
Atta gidilecek
her yerdir
T’leri şirin
okursan anca
Ve saygı,
İnsanların
öğrenip
Benden
sakladıkları bir şeydir,
Yakınsam daha sık
el çırpın!
Aşk ise
Uzun bir tanımın
sonunda
Üç harftir kalan
geriye
Merak etmiyor da
değilim
Ya bir tonerden
fazlası değilse diye
Kahverengi
gözlerin
Hayatın taktığı
lenslerse?
Emin değilim
Tek bildiğim
Bilmediğimi
bilmediğim...
Nihayetinde
Emin olduğum
nadir düşüncelerden biriyse
Her şeye rağmen,
Ya sen körsün,
Ya da ben
İflah olmaz bir
dilsiz…
12 Mart 2021
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder