08:10
Bugün kendimi
Hiç olmadığım kadar yurttaş hissediyorum
Kalbim cam bir fanusta
Öfkem hırıltılı bir zatürre uykusunda.
Hiçbir şey tuhaf değil artık
Ben bugün tuhaf değilim.
Göğsümde külçeler yok.
Herkesi görmezden gelebilirim.
Baştan başa sessizim.
Konuşurken de susabilirim.
Hatta, bilhassa,
Konuştuğumda susarım.
Ben bir yurttaşım.
Defterler ağır değil.
Ben bugün, işimde gücümdeyim.
Elimde yamuk, teneke bir kutu,
Yağ kuyruklarını kovalamada
Kendi kuyruğumun peşinden dönmedeyim.
12:45
İşsiz güçsüz, bir alay esneme aralıyor ağzımı.
Nefeslerimi bulandırıyor haytalar.
Hayır.
Kaybolun rüyalar,
Ben bugün, yurttaş kalmalıyım.
20:03
Ben ve kendim.
Az daha başarıyorduk yurttaş olmayı,
Şiirler olmasa.
Sade şarkılar ve kafiyelerle.
Masallar olmasa.
Sade haber metinlerinde.
Romanlar olmasa.
Sen olsan hayatımda,
Az daha başarıyorduk.
Az daha başarıyorduk yurttaş olmayı,
Gözlerimiz içeride, kulağımız dışarıda. Hayatın kapısında.
Eşikte kalmış misafir olmasak.
3 Ocak 2022
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder