Uykunun gözlerime uğramadığı gecelerde
Ciğerlerime doluşan hayaletleri saymak mı çare,
Yıldızlardan medet ummak mı,
Yoksa çatılarda arsız hırsızlar gibi cirit atan hayalleri kovalamak mı?
Belki de bir sevgili uydurmalı,
Saçlarını okşayacak, “buradayım” diyecek,
“gitmedim, gidemedim,
hep geride kalan o kızı
ben de bırakamadım”
“Zaafı son sözleri söylemeyeydi belki, bana değil
Kalbinin delicesine çırpınırken bıraktığı hisse aşıktı, bana değil
Güzel olacağım diye gülümserdi, benim için değil
Yüzüne buran aşk harelerine düşkündü, bana değil
Bana baktığında kendini arardı ruhumda, beni değil
Korkusundandı gidemediği, cesaretinden değil
Vazgeçememesi kendindendi, benden değil”
“Gidemedim yine de
Çünkü kör bir kurşundu onun sevgisi, hesaplı değil.
Mosmor kesilmişti eklemleri, tevekkeli değil.
Çocukluğu inadındandı, yaşından değil.
Ölmeleri yaşamaktandı, ecelden değil.
Suskunluğu yorgunluktandı, bıkkınlıktan değil.
Tiryakisiydi tutkunun, müdavimi değil.”
“Gözleri parlardı beni görünce,
Titrerdi bütün bedeni,
Dili dolanırdı, parmaklarıyla oynar dururdu boyuna
Ben yanında yokken anlatırdı her şeyi bana, ben varken değil
Saçlarına bağladığı yalnızlığı çözdükçe düğüm düğüm
Omzuma tünerdi serçeler gibi.
Biliyordum ya, incinmektendi onun korkusu, benden değil”
Sonra,
Ya sonra ne yapmalı Fi?
İnsan yalnız kalacaksa rüyasında da
Neden uyumalı?
5 Ağustos 2025
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder