Su yeşili desem
Mavisi eksik kalacak.
Nasıl anlatsam,
Hani, dalların arasından gün ışığı vurmuş da sararmış
İşte öyle bir göl renginde,
Berrak bir kalbim vardı hani
Çocuk oyunu sanardı her şeyi, ebe sendin.
Yine rüzgarla çelme takmaca oynadığımız günlerin birinde
Aceleci adımlarıma yetişememiş olacak
Düşüp kalmış. Kimbilir hangi sokakta
Ne kadar koşsam geriye nafile,
Mümkün mü yolda düşürdüğün bir kalbi bulmak yeniden?
Döner mi küçüğüm bir daha o zincire?
Ben arar mıyım sorar mıyım ona ne,
Göğsüme inen damlanın renginden ona ne,
Ah o küçümen yavrucak,
Ağır geldi herhal hatıranı taşımak.
Oyun sanardı her şeyi, ebe sendin
Oysa oyun değilmiş yaşamak.
Ben seni tek damla gözyaşı dökmeden sevmiştim sevgilim
Kalbimden kıymıklar bırakmıştım sessiz durduğum her pencere pervazında,
Sen olan her parçayı yontmuştum inatla
Her biri bir aynaya kesti zamanla,
Gözlerimi yakıyordu yansıttığı ışık
Benimse inadım inattı
Mermer bir damlaydı artık kalbim
O hiç dökmediğim gözyaşıydı.
Oysa durduk yere çalan bir şarkı alt üst eder her şeyi
Durduk yere gelen bir çıkaramama ya da
Durup dururken yalnızlığın hatırlattığı bir hatıra.
İşte şimdi
Bütün teskinler, teselliler
Sahte kalpsizlikler boşuna
Unutma sözleri ve vedalar hep boşuna
Ben seni tek damla gözyaşı dökmeden sevdim sevgilim
Belki de bu yüzdendir hiç bitmek bilmeyişin.
22 Şubat 2025
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder