XLV

 İstanbul’u dinlemeye kalktım

Gözlerim kapalı

Dinledim...

Dinledim…

Dinledim…

Dinledim…

 

Ama uğultuları,

Ter ve sigara kokularıyla sarmalanıp,

Güneşin yakıcı dokunuşlarıyla tenimde,

Dans ettiğinde,

Düğümlenmiş saçları takıldı boğazıma,

Modası geçmiş bir kadının

O baygın kokulu sayfalardan…

Geride kaldı, sendeleyen adımlarım

Geride kaldı, tökezleyen anılarım

Tanımadığım bir adama çarptım

Görmediğim bir şeyleri ezdim

Ayakkabılarıma sırnaşan,

Bilmem kimin ağız kokusundan muzdarip

Bir naneli sakız

 

Dinledim…

Dinledim…

Dinledim…

 

Duramazdım, yürümeliydim

Ellerim boşluktaydı,

Gözlerim tutunmadığında hayata.

Öyle ki,

Dayanamayıp

Gözlerimi açtım ben de…

 

Bir de baktım ki

Çoktan,

Delirmişim ama

Şair olacak kadar değil daha

 

Çoktan

Büyümüşüm ama

İstanbul’un arsız kucaklarına diz çöküp,

Kulaklarımı dayayıp her hışırtıya,

Gözümü kapatacak,

Her fikri dillendirecek kadar,

Değil daha…

 

İstanbul’u dinlemeye kalktım,

Gözlerim kapalı

Dinledim…

Dinledim…

 

Beceremedim,

Anlatamadım…

 

14 Ağustos 2021