Beyaz bir sayfadan daha güçlüsü yoktur
Her çizgiyi
silmeye anılardan
Alıp götürmeye
buğularımızı o bilinmeyen diyarlara
Zorlayıp duran
bizi, yeni anılara,
Yelken açmaya…
Dillendikçe
unutulan yeminler;
Yazıldıkça ölen
öyküler;
Söylendikçe
sönükleşen sözcükler;
Hatırlandıkça
hırpalanan sevgiler;
Kederin kuruttuğu
göz yaşları;
Ve her şeyi ezip
geçen, dumanı tüten öfkeler...
Kim ne derse
desin
Yine,
Beyaz bir
kağıttır her zaman,
Her kül zerresini
çekip çıkaran zamandan.
Her kini
unutturan,
Bir kefen gibi
sarmalayıp inançlarımızı,
Kinimizi
ciğerlerimizden damıtıp alan
Kimi zaman,
hiçbir kare kalmamışken geriye yaşanacak,
Yorgun yılışık
ruhlarımızı yatıştıran…
Beyaz bir
sayfadan güçlüsü yoktur
Her hatırlananı
çekip almaya damarlardan;
Ne de daha
fedakarı,
Herkesin aşkı
için böylesine hevesle yanan…
4 Ağustos 2021
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder