O kadar çok sen ve ben olduk ki
Küstürdük diğer
zamirleri
Öyle ki
Ne biz olabildik,
Ne siz,
Ne onlar…
Bir “o” bile
olamadım dilinde,
“Sen” varken sen
de “o” olamazdın ki,
Küstürdük
zamirleri…
Üç noktalar,
O kadar çok yağdı
ki bu günlerde,
Noktalar bile
boşladı bizi…
Sıcak günler
sahiplendi ünlemleri;
Aylardan Mart ve
yarın,
Yine evin içine
asacağız çamaşırları…
Ve artık
virgüller,
Memnun değiller
bir sığıntı olmaktan…
Noktalama
işaretlerini bile küstürdük…
İşte bu yüzdendir
Enstrümanlardaki
beceriksizliğim
Bir notalar kaldı
küstürmediğim,
İnsanlar küstü
bana,
Kelimeler küstü,
Hayvanlar,
Hitaplar,
Mürekkep,
Kitaplar küstü.
Aynalar,
Çiçekler,
Renkler,
Kağıtlar,
Mevsimler küstü.
Kip çekimleri
küstü,
Kendim küstü,
Kendime küstü…
Küsme yeteneği
verilmiş her ne varsa,
Dokunduğum anda
büzülüyor hepsi…
Hadi onlar neyse
de
Şiirleri de
küstürdük hani…
Var mı daha
ötesi?
23 Mart 2021
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder