LVII - GÜNEŞİ KOKLAMAK

İnsan sadece kokularla yaşayabilir belki de

Sabahları bir fincan yağmur kokusu içer,

Bir dilim soğuk kokusuna, bir kaşık çiy kokusu sürer, ısırır.

Çekirdeklerini ufak bir kaseye tükürür rüzgarın kokusunun

Omuzlanıp önündeki günün nafakasını

Kapıdan fırlayıp çıkar…

Zengin sofralarındaysa, ilaveten,

Reçel niyetine çeşitli çiçek kokuları

Kimi sofralarda peynir niyetine taze çam, kuru çimen kokusu,

Susadığında da bir bardak dolusu,

Bulut kokusu…

 

İnsan sadece kokularla yaşayabilir belki de

Öğlenleri acıktıkça güneşi koklar.

Güneş hafif yanık köy ekmeği gibi kokar,

Bilmem hiç tattınız mı?

Güneşe katık ederler, kanatları nasır tutmuş kuşlar, gurbet kokusunu

Baharda iğde çiçeğinin,

Yazları tuzun,

Güz gelince kuru yaprağın kokusundan tadarız biz de

Kışın yanık kömürün, sıcak kaloriferin ve giyilmekten kartlaşmış kürklerin kokusundan bir de..

Mavi gökyüzünün kokusunu bir mataraya doldurup,

Susadıkça kafamıza dikeriz.

Serin serin, oh ne güzel!

Ceketimizi parmağımıza dolayıp omzumuza atar,

Akşamı beklerken,

Ölümü unutma yarışında,

Gelecek şarkısına dalıp gideriz…

 

İnsan sadece kokularla yaşayabilir belki de,

Akşamları, parmaklarımızın arasına sıkıştırıp,

Sıkıca sardığımız yorgunluğun kokusunu çekerken içimize ,

Soframızda

Büyük bir tepside yaşamak,

Bardaklarda ferah ve ekşi bir ayaz,

Tabaklarımızda zaman,

Kaselerimizde kepçe kepçe uyku kokusu olur.

Yemekten sonra,

Annelerimiz yıldız koksu kızartır,

Kırmızı turuncu bir alev kokusunda…

Ve bulutsuz gecelerde,

Büyüklerimiz ay kokusuyla keyiflenir,

Biz çocuklar kahkahaların şekerimsi kokusuyla sarmalanıp,

Defalarca söylenmeden,

Uyumak istemeyiz.

Neden mi?

Amma soru!

Rüyaların kokusu yoktur da ondan!

 

İnan sadece kokularla yaşayabilir belki de

Denizaşırı memleketlerde üç öğün deniz, tuz, yosun

Midye, demir ve pas koklarlar herhal.

Kimileri ağaç ve odun kokusuna uyanıp,

Çimen kokusuna uyur.

Bazıları bir damla su kokusuna hasret, kum kokusuyla beslenir.

Kim bilir ki? Dünyada varlık kadar koku yok mu nasılsa?

Mesela, güneş her varlığa sindirir kokusunu,

Elma, portakal, limon, muz, kavun…

Hepsini kokularla giydirip dikkatlice, önlerini ilikler şefkatle.

Ya da, renkler mesela,

Sarı buğday kokar,

Kırmızının kokusu tatlı tatlı, soğuk içilir

Mavinin kokusu soluk ve ferah bir çehreye benzerken,

Yeşilin kokusu, hastalara kaşıkla verilir…

 

İnsan sadece kokularla yaşayabilir belki de,

Dünyadaki kokuları tüketmemiş olsak

Yaşardık da yine.

 

Ama yine de,

Zaten, belki de,

İnsan sadece,

Kokularla yaşıyordur şimdi de.

Akciğerlerimizde,

Bir zamanlar çocuk ellerimizle topladığımız,

Sıcak çorba kokulu anılarımızla hem de…

 

İnsan sadece kokularla yaşayabilir belki de…

 

25 Ekim 2021