Genzime kaçmış hayatın özsuyu.
O kadar tatlı ki,
Yutamıyorum,
Unutamıyorum…
Dalında
sallanırken, güneşin buruşuk yanağını okşadığı
Sapsarı, suyu
kaçmış, bir elma kadar tatlı hem de…
Hayat o kadar
tatlı ki,
Kusacakmış gibi
oluyorum.
Ne tuzlu
gözyaşları,
Ne acı öfke,
Arasam da
bulamıyorum.
Sanki beni
sevenler,
Öfkeyi bile
şekere bulayıp kodular önüme.
Sahtekarlığı,
Şerbette pişirip
sunuyorlar sanki bana,
Kibarlık olsun
diye…
Nefret, aşk ve
hayat ise,
Ayva reçeli kadar
tatlı…
Senin gözlerin
kahverengi değil miydi?
Mavi de nereden
çıktı sanki?
Her şey o kadar
tatlı ki,
Bir gün, sanırım,
Hayatın rugan
topuklularına
Kusuvereceğim…
5 Ekim 2021
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder