Bayatladı duyular,
Bayatladı uyku.
Hayatsa bütün tazeliğiyle duruyor karşımda,
Ölümün dahi bayatladığı bu çağda.
Ne büyük bir aşk geçti başımdan,
Ne kanlı bıçaklı bir kavga,
Ne de şakakları ağarmış bir ihanet…
Ne hakkım var ki şimdi ağlamaya?
Ne hakkım var ki şarkılarla dert yanmaya?
Gönlümün dediğini dilim söyleyemez,
Dilim söyler gönlüme laf yediremez.
İkisi ayrı telden çalar durur ezelden beridir…
Ya şu, fersah fersah ötelerden,
Yüzyıllara direnen,
Kokusu ismime sinmiş layihalara ne demeli?
Ölümün garezi yok bende, yaşam desen başka hikaye!
Ruhumu sorsan parça parça,
Her birinin lisanı bir başka!
Her insan mı böyle olur Fi?
Yıllar yılı bekler durur da;
Öfkelenir, diklenir de rastladığı her tanrıya;
Yüzünde bir gülümseme: adı sabır;
Önüne çıkıverse cinlerin cini,
Ne istediğini bilmez, bilemez…
Velhasılıkelam,
Hayatla edilmedik bir kavga içimde, bayat
Yakası açılmadık bir aşk kalbimde, bayat
Çiğnenmemiş bir yalan dişlerimin arasında, bayat
Kıçının üstünde yaşlanmış bir isyan hayalimde, bayat
En çok da, ahanda şu bahaneler bayat!
3-7 Eylül 2025
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder