Kağıtlar…
Morfin…
Satırlar…
Morfin…
Sen…
Köz...
Dev bir arenanın
içindeyiz
Ve yelkovan
kovalıyor
Tırnakları ojeli,
Çengel dişli,
Maymunları
Bize doğru…
İçimde vıraklayan
ördekçiklerimle
Biliyorum, kolay
anlaşamayacağız
Ama her dövmenin
acısı geçmelidir değil mi?
Kalbim enfeksiyon
kaparsa da
Merak etme
Tazminat davası
açmam ama
Kendime
adayabileceğim tek şey
Sayfalardaki,
Morfin…
Başka insanların
kuru midesine balıklama dalmak
Beni senden
kurtarır mı?
“mış” gibi
yapmaktan vazgeçmek
Beni senden
kurtarır mı?
Başkalarının
sevdalarını yorgan gibi örtmek üstüme
Beni senden
kurtarır mı?
Bir kitap olsa
morfinim,
Okumayı nasıl
söktüğümü,
Bir zamanlar her
durağın ismini okuduğumu,
Beş yaşındayken okuduğum,
Peygamber
kıssalarını,
Yeniden hatırlar
mıyım?
Hiç unutmadığımı
Sandıklarımı…
Ve dediğim gibi,
Bir kısmı
enfeksiyon kapar dövmelerin,
Arada sırada
Ama hepsi budur,
Artık sadece
Bir
enfeksiyonsundur
Sık sık kaşınacak
olan…
Laf dinlemeyip
sıktığım sivilce gibisindir…
Artık geçmişimde
kalmış
Bir leke
Hepsi bu demeyi
sürdürdüğüm sürece
“Hepsi bu”
olursun…
Hepsi bu…
2 Nisan 2021
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder