LXXXIX – HEYKELTIRAŞ

 O gittikten sonra

İçimde bir kadın buldum Fi

Bazen siyah

Nadiren yeşil

Zaman zaman mavi bakan.

Ama her rengi herkes göremez ki!

(1)

Bir heykel yontuyorum Fi 

Bir kadın heykeli.

Cesur bir şiire benzesin istiyorum 

Gizemli ama

Sıcacık köy ekmeği gibi olmalı aynı zamanda.

Ağladığında

Bir eşkıya türküsü gibi kokmalı, 

Güldüğünde 

Bir harpın telleri titremeli

Şehrin ışıkları 

Kendilerini ay tanesi zannetmeli

Onun gözlerine takıldıklarında 

Bir heykel yontuyorum Fi

Bir kadın heykeli

Yakamozun anlamını bilen,

Yine de sırf yıldızlı bir gök için kilometreler katedecek cinsten.

Şeker değil,

Lavanta kokan bir kadın yontuyorum Fi,

Öyle bir kadın,

Öyle bir kadın ki Fi, 

Öylesine biri işte.

25 Temmuz 2023

(2)

Öyle bir kadın Fi,

Bir kadın ki 

Oturup kalkmasını 

Dans edip şarkı söylemesini 

Piyano çalmasını 

Yeri gelip zulmetmesini

Yeri gelip şefkat denen mezenin en lezzetlisini sunmasını,

Kavga etmesini ve affetmesini bilecek. 

Ne soğuk yıldıracak onu ne sıcak 

Ne savaş korkutacak onu ne uzun yollar 

Yaşamasını da bilecek,

 Ölmesini de

Bir kadın ki 

Yeri geldiğinde 

Alacak keseri eline 

Bir an bile tereddüt etmeden 

Üşenmeden

Kendi kendini yontacak

25 Temmuz 2023